Categorie: Blog

Mijn passie is me bezighouden met de fokkerij.
Ik kan urenlang achter de pc zitten om een bepaalde bloedlijn helemaal uit te pluizen. De meeste mensen zouden dat maar saai vinden, maar ik word er enthousiast van. Zeker als het gaat om vrij onbekende, veelal oude lijnen die niet erg bekend zijn. Samen met mijn voorliefde voor volbloedpaarden, maakt dat ik de zoektocht naar volbloedmerrielijnen geweldig vind.

Deze puzzel is echter wel een hele moeilijke. Want je zou denken dat dit eeuwenoude ras, vertegenwoordigd over de hele wereld, wel aardig wat aandacht krijgt, maar niets is minder waar.

De merrielijnen bij de volbloeden worden aangegeven door TB (Thoroughbred) en dan een nummer. Typ het eens in bij google, dan staat onze site 6 keer op de eerste pagina. Dat komt omdat mijn uitgebreide uitleg en zoektocht naar de fokkwaliteiten van de TB-5 TB-12 en TB-13 uitgebreid uitgelicht worden. Daar schiet ik verder niets mee op, want die tekst heb ik zelf geschreven en dus zal ik daar geen nieuwe informatie in kunnen vinden.

De diverse paardendatabase site’s hebben inmiddels een aardige collectie volbloedlijnen staan, maar dat is nog maar een klein begin. Ik kwam bij de Dalhoeve een Cremello hengst tegen Mc Jonnas. Een bijzondere hengst. Die volgens hun informatie uit de TB-77 komt. Dat is een lijn die ik nog niet eerder ben tegen gekomen en dus ben ik meteen gaan zoeken naar informatie over deze lijn. HorseTelex heeft hem niet staan en met allbreedpedigree kom ik ook niet verder aangezien een groot deel van zijn moederlijn onbekend is. Klopt, dit? of ontbreekt er gewoon informatie?

Maar goed, terug naar de eerste belangrijke pilaar in dit verhaal, de TB-77. Na langdurig zoeken kom ik niet veel verder dan de TB-74. Ook interessant om daar eens in te duiken maar dat is ook niet de lijn die ik nu zoek. Kortom deze zoektocht is pas begonnen. En hier zal ik ook zeker op terug komen.

Nu vraag je je misschien af waarom zou je die lijnen uitzoeken als je met warmbloed paarden fokt, in de spring en dressuurrichting?

Als ik deze vraag ga beantwoorden komt er eigenlijk gelijk een tweede artikel want het is nogal een verhaal. Een tipje van de sluier dan maar?

Oké, bewezen hengsten, bewezen merrielijnen, grote namen internationale faam…..
Dat is wat de meeste pedigree’s populair maakt, bewezen lijnen en informatie. Dat is waar men achteraan loopt. Maar de cirkel wordt kleiner, de spoeling dunner. Een probleem van nu of pas over vele jaren? Vragen die later aanbod zullen komen net als hun antwoorden volgens mijn visie. Vernieuwing nodig? Ja, maar brrrrr….. dat is eng, of toch niet???? Volgende maand de antwoorden, en natuurlijk vele nieuwe vragen….

Larisse Stark-Engels

Het zal niemand ontgaan zijn: Nederland doet weer waar ze goed in is, nl. goede paarden fokken en verkopen. De afgelopen tijd gingen er veel goede en veelal toppaarden de grens over. Op zich is dat niet opvallend, want Nederland is nu eenmaal een handelsland en je kan niet alles aanhouden, zeker niet als het grote geld lokt en de rekeningen binnenstromen. Dit alles is op zich niet nieuw. Wel opvallend is de nieuwe ontwikkeling rond de sport en dus de paarden.

Afgelopen tijd verloor Nederland Totilas en zo zie je maar weer:succes is zeker wél te koop. Misschien is het niet gemakkelijk om eenpaard van een andere ruiter over te nemen, maar het kan. Iedereen is er al van overtuigd dat de komende kampioenschappen, Europees en Olympisch voor de dressuur aan de neus van de Nederland voorbij zal gaan. Totilas als individu is de torenhoge favoriet en ook met een andere ruiter op zijn rug verwacht niemand van hem te kunnen winnen.

Tja, zo sta je aan de absolute top en zo moeten we met z’n allen een forse stap terugzetten. Het heeft iedereen pijn gedaan deze tophengst te zien vertrekken en extra pijnlijk is het dat hij naar het altijd met Nederland concurrerende Duitsland gaat. Maar goed, succes heeft zijn prijs dat is hiermee wel gebleken. Helaas gaat het grote geld weer vóór de sport en de eer.

Wat ik als interessant gevolg zie is dat Nederland op deze pijnlijke gebeurtenis op een bijzondere manier reageert, niet eerder zag ik dit op zo’n schaal gebeuren, Nederland koopt toppaarden terug!!! Kijk naar Anky van Grunvsen, zij koopt in samenwerking met een aantal andere grote investeerders IPS Upido. Een paard wat klaar is voor het grote werk, en ook in springland zien we dit gebeuren. Verloren we de afgelopen tijd toppers als Rubert R, Tomboy en Okidoki, nu kopen Nederlandse investeerders paarden als Vigaro,nu bekend als Eurocommerce Vigaro, een paard wat klaar is voor de top. Maar ook Verdi die heel goed begint mee te draaien op het hoge niveau, wordt aangekocht door Nederlandse investeerders net als HBC Tamino die al gerenommeerd is op het hoogste niveau. Voor zover ik weet is dit op deze schaal nog niet eerder voorgekomen in Nederland. We hebben natuurlijk een naam hoog te houden, maar dat redt je niet alleen met het fokken van goede paarden, we zullen met z’n allen goed mee moeten draaien in de topsport. En daar heb je nu eenmaal echt goede paarden voor nodig. Na, wat het leek, een leegloop te zijn, koopt Nederland weer eens in, om zo zijn positie te kunnen versterken en hopelijk terug te winnen én behouden…..

Larisse Stark-Engels

Voor elke fokker begint een spannende tijd. Niet alleen duurt het niet lang meer voor de eerste veulens geboren zullen worden, ook de zoektocht naar nieuwe hengsten voor het komende seizoen is gestart. Ik vind dit altijd een spannende tijd.

Voor elke fokker begint een spannende tijd. Niet alleen duurt het niet lang meer voor de eerste veulens geboren zullen worden, ook de zoektocht naar nieuwe hengsten voor het komende seizoen is gestart. Ik vind dit altijd een spannende tijd. Het in de gaten houden van de websites van alle hengstenhouders om te kijken of de nieuwe collectie hengsten al online staat. En dan heb ik het niet alleen over de nieuwe lichting jonge hengsten, interessanter vind ik de vondst van toppers van toen, terug op Nederlandse bodem. De jonge hengsten krijgen altijd de aandacht, maar zo nu en dan wordt een topper van vroeger weer teruggehaald naar Nederland.

Zo kwam afgelopen jaar ook Sheraton terug van weggeweest en Marlon kwam ook terug. Ik was verrast met het vinden van Little Rock! Één van de eerste hengsten waar ik vroeger weg van was. Toen had ik er nog niet zoveel verstand van alsnu, maar wel altijd een haarscherp gevoel over wat me aanstond en wat niet. Little Rock was zo\’n hengst waar mijn hart sneller van ging kloppen. Een wat brutale hengst met veel gummie, sterk, imposant en veel uitstraling. Ik vond hem enkele weken geleden terug op de site van Brinkman in Twello. De hengst is langere tijd in het buitenland geweest en heeft in zijn beginjaren in Nederland niet veel gedekt. De inmiddels wit geworden hengst is nu thuis en kan de Nederlandse fokkers weer van dienst zijn. Ik zou me graag bij het rijtje belangstellenden aansluiten. Het zal mij benieuwen hoe de fokkers op zijn thuiskomst zullen reageren. Wat mij betreft zeker een hengst die alle aandacht verdiend!

Het zal niemand zijn ontgaan. Anky heeft een nieuw paard? Gaat hij en zij de hooggespannen verwachting waarmaken? Word dit het nieuwe toppaard waarmee Anky wederom de wereld bewijst de beste te zijn? Het zou zomaar kunnen. Niemand kent dit paard goed. Op 1,5 jarige leeftijd verliet hij Nederland al en nu als opkomende ster is hij terug met voet op geboortegrond.

Als je de video’s op internet bekijkt, zie je meteen dat qua gangwerk en exterieur dit paard op het lijf van Anky geschreven staat. Natuurlijk moet het ook allemaal weer waargemaakt gaan worden en zullen ze de weg naar een eenheid moeten bewandelen, stap voor stap zoals je dat bij elk paard moet doen. Maar van beide kanten hebben ze alles mee, nu nog dat samen krijgen in een in een spectaculaire vorm die eenheid van mens en paard.

Als je naar de bewegingen van IPS Upido kijkt op de video’s dan zie je een paard met een sterk achterbeengebruik, een prachtige voorbeen. De punt van zijn voorvoet wijst zo mooi schuin naar beneden terwijl hij hem vast lijkt te houden in de lucht tot op het laatste moment, een vertraagde ballerina die spelenderwijs haar magie loslaat op het lijf.

In mijn ogen lijkt IPS Upido alles mee te hebben uit te groeien tot een wereldpaard. Wat mij persoonlijk daarbij extra aanspreekt is het interessante feit dat zijn afstamming niet geheel voor de hand ligt. Nou ja, op een rij Ferro, de wat minder bekende hengst Amethyst ( voor een dressuurpaard) en vervolgens de bewezen Pretendent, toch ook een ondergeschoven kindje in de dressuurwereld, lijkt niet helemaal uit de lucht te zijn gegrepen. Maar toch, als je de moederlijn zo eens rustig bekijkt dan kan het niet anders dan dat je ziet dat deze lijn terug gaat op een heel aantal tuigpaarden. Paarden van de oudere stempel. En terwijl dat vele mensen schrik zou aanjagen, moet ik toch bekennen een glimlach op mijn gezicht te hebben. Juist die eigenschappen uit deze herkomst kunnen bijdragen aan het type paard waar men nu naarstig naar zoekt. Misschien maar eens beter dat zo’n herkomst weer eens boven komt drijven!

Zo zie je maar weer dat niet de beste sportpaarden altijd maar uit een bewezen toplijn komen. Met klinkende namen, grootste keuringsresultaten en predicaten. Soms komt een echte “grote”gewoon uit eenweinig zeggende lijn. En het resultaat voor de fokker van IPS Upido? Visie of geluksvogel? Ieder zijn idee, ieder zijn gevoel!

Larisse Stark-Engels

Een gevoelig onderwerp, bekend bij wellicht ook onze mede-fokkers van goede wedstrijdpaarden. Hoe frustrerend is het voor een fokker als je een stal vol hebt staan met goede paarden, misschien een topper, een subtopper of gewoon een heel goed en fijn wedstrijdpaard en toch blijft hij staan, soms onbeleerd of alleen zadelmak gemaakt door omstandigheden. De tijd verstrijkt, er kan niet mee worden gewerkt of laten zien wat hij kan, want er is geen ruiter voorhanden die hem rijdt en uitbrengt. Je kunt hem dus niet onder de aandacht brengen of verkopen.

Zo blijft een jong paard van wie je goede verwachtingen hebt staan zonder die verwachtingen waar te kunnen maken. Doodzonde! Dan denk ik: is dit een probleem omdat ik niet wil of kan verkopen en toch blijf fokken? En/ of waarom zijn er geen mogelijkheden voor fokkers om hun paarden te laten rijden door een goede ruiter? Ja, die zijn er wel maar daarvoor moet je diep in de buidel tasten en die is van de gemiddelde fokker meestal bodemloos of zelf helemaal niet aanwezig!

Dus, wat dan? Zonde van de paarden en de moeite om een goed paard te fokken. De roep van alle kanten gaat over het vinden van goede paarden en er wordt ook volop gezocht, maar dat is in het segment van jonge paarden die al super gepresteerd hebben in de jonge-paarden competities, meestal in eigendom van een welvarend persoon of die enkele fokker die wel wat te besteden heeft. Dan wordt er gezegd dat er te weinig goede paarden in Nederland zijn of dat alle goede naar het buitenland vertrekken. Maar vergeten wordt hoeveel van die mogelijk heel goede paarden gewoon bij je buurman in de tuin staan, zonder dat iemand het weet omdat niemand ze naar behoren opleiden kan.

Ik vraag me af waarom alle investeringen van de kant van de fokker moeten komen. Waarom zijn er zo weinig tot geen mogelijkheden vanuit de ruiters bijv.
Stel nu dat er een mogelijkheid zou zijn je veelbelovende jonge paard bij een goede ruiter te zetten (dat hoeft niet gelijk een chique topruiter te zijn uit het hoge segment), die onder goede afspraken een paard een tijdje in opleiding neemt om eens te kijken wat het voor mogelijkheden heeft. Dan komt er wel wat om de hoek kijken, de ruiter moet het paard immers bij hem op stal hebben, het paard moet gevoerd en verzorgt dit kost tijd en dus geld, en ja de ruiter moet er ook mee aan het werk dus dat kost ook weer tijd en geld. Dus moet er betaald worden…… door de fokker.

Begrijpelijk aan de ene kant, iedereen heeft kosten en moet ook zijn boterham verdienen en daar is ook niets op tegen. Maar die fokker dan?
Die blijft over het algemeen zitten met torenhoge kosten en geen tot weinig winst. Hooguit een lintje en de eer als je er in slaagt na jarenlang investeren één paard uit je stal te zien presteren omdat die door de juiste ruiter, met de juiste klik, onder de juiste omstandigheden in the picture loopt.
Is dat een eerlijke verdeling? Lijkt me niet. Het grote geld gaat naar anderen, niet naar de vaak kleine fokker met zijn durf, moed en passie. Dan komt die fokker wel zijdelings in de belangstelling, waardoor je je andere fokprodukten makkelijker kunt verkopen, maar het kan ook vele jaren duren en tot die tijd moet je wel kunnen blijven draaien.

Waar kan de oplossing voor dit alles liggen? Misschien een samenwerkingsverband tussen fokker, ruiters/amazones en andere belanghebbenden? We bársten van de kwaliteit als Nederlandse (en Nederlandse in het buitenland werkende) fokkers.
Wij Nederlanders staan niet voor niets zo hoog op de wereldlijst van superpresterende paarden en hun ruiters!
Passie, durf, nieuwe wegen zoeken, dát zijn de sleutelwoorden voor nog meer prestatie! Was Totilas ook niet een heel gewoon paard, totdat hij
zijn ruiter vond? De stallen staan vol Totilassen en Okidoki’s, voor wie zoekt, voor wie durft…!

Dus: wat gaan we met zijn allen
hier aan doen?!

Larisse Stark-Engels

Sinds ik in 2002 een KWPN merrie kocht zonder papieren ben ik naarstig opzoek geweest naar haar mogelijke afstamming. Een zoektocht naar een naald in een hooiberg, want de afstamming van een paard achterhalen is soms onmogelijk. Met verbazing moest ik steeds weer constateren dat de stamboeken geen open beleid hebben voor de gegevens van de bij hun geregistreerde paarden.

Sinds ik in 2002 een KWPN merrie kocht zonder papieren ben ik naarstig opzoek geweest naar haar mogelijke afstamming. Een zoektocht naar een naald in een hooiberg, want de afstamming van een paard achterhalen is soms onmogelijk. Met verbazing moest ik steeds weer constateren dat de stamboeken geen open beleid hebben voor de gegevens van de bij hun geregistreerde paarden.

Vreemd naar mijn mening, want je bent lid en zoekt belangrijke informatie maar niemand kan je helpen. Tja, wordt er gezegd, dan heb ik de naam van een van de ouders nodig, ja was mijn antwoord als ik die had zou ik geen contact met u opnemen.

Waarom is er niet een wereldwijde toegankelijke database?

En heb je dan een hengst gevonden die veel op je paard lijkt en nakomelingen brengt die veel gelijkenissen vertonen met jouw paard, dan nog kan je niet bij de stamboeken terecht want er staat in de pc niets over mogelijke aftekeningen of andere herkenningspunten, terwijl dat toch wel in de paspoorten hoort te staan.

Dan kan het zomaar zo zijn dat je de vader van je paard hebt gevonden, zonder dat je het feitelijk te weten komt.

Via DNA testen raak je alleen maar veel geld kwijt.
Naast dit gegeven is er een ander belangrijk punt dat voor de fokkerij van groot belang is namelijk de belangen van correcte nakomeling- en stam informatie. Deze informatie zit kant en klaar bij de stamboeken in de pc, maar is niet makkelijk verkrijgbaar en zeker niet erg toegankelijk.

Gelukkig hebben we de geweldige site van Horse Telex wat een bron van informatie is. Klein nadeel hierbij is dat de informatie van de stamboeken uit hun database ontbreken. En dat is natuurlijk erg jammer, want zo krijg je net niet dat complete plaatje. Goed is dat er op Horse Telex door iedereen een paard toegevoegd kan worden en dat de gegevens aangepast kunnen worden. Nadeel hiervan is dat de gegevens niet altijd helemaal kloppen. Maar goed je komt in elk geval een heel eind.

Waar ik echt blij van zou worden is als de stamboeken het voorbeeld van Horse Telex zouden volgen. Wat ontbreekt is een wereldwijde toegankelijke site waar iedereen, en dus ook de stamboeken!, hun informatie opplaatsen.

Wellicht in een vorm van informatie die niet aan te passen is voor mensen van buitenaf, maar wel door iedereen op elk moment bekeken kan worden. Dan kan iedereen vrij deze informatie nazoeken en de kennis hiervan gebruiken. Dit zou DE oplossing zijn voor mensen die de afstamming van een paard zoeken of deze informatie zouden willen gebruiken voor de fokkerij.

Je zou zeggen dat iedereen daar baat bij heeft, en voor de stamboeken zou het wellicht nog een ander voordeel met zich meebrengen, namelijk één of meerdere personeelsleden minder in dienst hebben, wat voor de jaarlijkse begroting ook weer zijn voordelen heeft…..

Larisse Engels

Hoe rijd je een travers, wat is de bedoeling ervan en wat kunnen we ermee? Allemaal vragen die ik wil beantwoorden in deze editie van de digitale rijles! Eerste belangrijke punt is dat je voor het rijden van een travers de volgende dingen goed onder de knie moet hebben. Je paard moet geheel op eigen benen en met een goede aanleuning constant zijn.

Eerste belangrijke punt is dat je voor het rijden van een travers de volgende dingen goed onder de knie moet hebben. Je paard moet geheel op eigen benen en met een goede aanleuning constant zijn.

Voorbereidingen op deze oefeningen zijn het kunnen rijden van bijv. wijken en schouderbinnewaarts. Zoals bij alles wat je doet tijdens het zitten op een paard is je eigen lichaamsgebruik van het grootste belang voor de inwerking op je paard en dus begint ook de travers bij je eigen lijf. Niet alleen de been‐ en teugelhulpen die je geeft.

Bedenk wat travers eigenlijk is:

Travers is een oefening op 2 hoefslagen met 4 sporen.
Dat wil zeggen dat wanneer je achter het paard staat je steeds duidelijk alle vier de benen kunt zien.

Het paard gaat licht gebogen om het binnenbeen en kijkt in de richting waarin het gaat. De voorhand blijft hierbij op de hoefslag en de achterhand wordt naar binnen geplaatst.
Hierbij zullen de buitenbenen de binnenbenen kruisen en moeten beide achterbenen naar voren blijven grijpen en zich niet zijwaarts gaan bewegen.

Om de oefening uit te voeren gebruik je je lichaam op de volgende manier: je wilt dat je paard diagonaal loopt zoals hierboven beschreven is, dus heb je deze beweging ook nodig in je eigen lijf. Om de travers in te zetten gebruik je de stelling en buiging van het ‘rijden door de hoek’ of door een kleinere volte, vervolgens neem je deze stelling en buiging mee en behoud je dat op de volgende manier in je lijf; je neemt lichte stelling aan in je schouders hierdoor krijg je een hele lichte druk op je buitenteugel, let op: het paard mag hier niet zwaar op worden!
Met je binnenheup ga je wijken, dat wil zeggen: je zet het deurtje op je binnenheup open en drukt zo de achterhand van het paard, met lichte hulp van je buitenbeen, naar binnen toe.
Maar tegelijk wijk je met je buitenschouder, dat wil zeggen: je drukt de buitenschouder van het paard naar jouw buitenschouder toe, en zo voel je de diagonale werking in je lijf van de binnenkant, (je heup) en de beweging naar de buitenkant (je schouder).
Je schouderstelling houdt je paard tegen om naar binnen te komen en alleen te wijken; je schouder begrenst het paard dus.
Houd hierbij goed impuls naar voren toe. Door deze stelling zullen je benen al in de goede positie liggen. Komt je paard teveel met de neus naar binnen of buigt hij teveel in de hals?
Begrens dan je buitenschouder wat meer en vang eventueel wat op met je buitenhand.

Het rijden van travers is natuurlijk niet alleen een oefening voor de wedstrijdring.
Het maakt je paard ook sterker in zijn dagelijkse leven.
Deze oefening kan dus ook ingezet worden voor de algemene training en het sterker maken van je paard.
Speel hier rustig mee maar let op dat je paard niet uit zichzelf deze houding aanneemt, blijf zelf rijden en ga er niet te veel op door. Als je recht de hoefslag volgt moet je paard ook recht gericht naar voren willen blijven lopen!

Veel succes en geniet ervan!

Larisse Engels