Het verhaal over dekhengst Mcjonnas

Automatische conceptenArtikel geschreven door de eigenaren:
Hoe kom je erbij om te gaan fokken met McJonnas, dat is natuurlijk een goede vraag!
Het is begonnen met een valk die we op stal hadden staan. Adamov hebben we gekocht als jaarling en hij viel toen natuurlijk al op door zijn kleur. Als 3 jarige hebben we hem zadelmak gemaakt en hij bleek een zeer fijn paard onder het zadel te zijn. Hij werd verder getraind en zijn springtechnieken en instelling waren super te noemen, als 5 jarige liep hij al in het M-springen met winstpunten. Er was veel belangstelling voor hem en uiteindelijk is hij verkocht naar Belgie voor de eventing.

foto dekhengst McjonnasDoor zijn kleur en kwaliteiten viel hij op, maar een paard kun je natuurlijk maar 1 keer verkopen… Op dat moment hadden we eigenlijk nog nooit van cremello gehoord. We zijn gaan zoeken op internet naar valkkleurige paarden. Al snel kwamen we erachter dat we deze ook zelf konden fokken met onze eigen merries, erg interessant voor onze fokkerij. Vanaf dat moment zijn we ons hier verder in gaan verdiepen en kwamen we uit bij McJonnas, een warmbloed cremello hengst.
McJonnas fokt veulens met maat en een fijn karakter. Daarnaast zijn het goede bewegers en zijn de nakomelingen van McJonnas allround in te zetten. En dan niet te vergeten de kleur die hij geeft aan zijn nageslacht. McJonnas geeft palomino, valk en smokey black.

Allemaal erg gewilde kleuren. McJonnas in combinatie met een vosmerrie geeft 100% palomino. Als je hem zou combineren met een bruine/zwarte merrie dan heb je kans op palomino, valk of smokey black.
McJonnas is van Tsjechische afkomst. Hij komt uit een geslacht van goede sportpaarden. In de stamboom van McJonnas komen verschillende bloedlijnen samen. Trakhener, volbloed en de gouden kinsky paarden worden samengebracht.

Begin april hebben we onze eerste McJonnas veulens gekregen. McJewel is als eerste geboren, een chique palomino merrie. Haar moeder is
Naradibah B, haar afstamming is; Krokus (Ekstein) x QuelQu’un S.F. x Centaure Du Bois. McJewel is hoogbenig en kan super bewegen. In de omgang erg aanhankelijk net zoals haar halfbroertje die een dag later werd geboren!
McDuke komt uit een Farrington x Ferro moeder. Een stoer valkhengstje wat erg nieuwsgierig is aangelegd en graag even bij je komt kroelen.

Alleen de kleur van een paard moet echter niet het uitgangspunt zijn om te gaan fokken met een cremello. Wij fokken kleur en kwaliteit. Naast de hengstenkeuze kijken wij ook naar de merries die we inzetten voor de fokkerij. We selecteren merries met predikaten en/of merries die gepresteerd hebben in de sport. Daarnaast vinden we het karakter van een paard ook belangrijk. Er wordt tegenwoordig veel gefokt in 1 richting, of helemaal dressuur- of helemaal springgericht. Paarden staan hoog in het bloed en dat hoeft niet per definitie verkeerd te zijn, het kan ook juist een pre zijn.
Een paard moet echter wel hanteerbaar blijven en goed te rijden zijn. Zulke paarden kunnen ook worden gebruikt door de recreatieve ruiter of de ruiter die op concours gaat en een fijn allrounders paard zoekt.

Automatische conceptenOp dit moment heeft de fokkerij voorrang op de sport. McJonnas maakt een goede sprong en heeft 3 zeer correcte gangen, waarvan de galop het meeste opvalt. De nakomelingen van McJonnas worden allround in de sport ingezet. McJonnas staat gestationeerd bij ‘de Dalhoeve’ een EU dekstation. Vanuit Nederland zijn er veel geinteresseerden en komen de aanmeldingen nu binnen. Veel mensen kijken raar naar de ogen van McJonnas, persoonlijk vind ik deze ogen spectaculair, maar dat wordt niet door iedereen gedeeld. Als ze dan te horen krijgen dat ze wel een ‘apart’ kleurtje krijgen en niet de ogen dan lijkt het veel aantrekkelijker te zijn. Daarnaast willen ze graag nakomelingen zien en die kunnen we ze nu presenteren. Voor een impressie neem een kijkje op onze site: www.hs-meijer.nl

McJonnas is beschikbaar via vers gekoeld sperma. De veulens van McJonnas kunnen ingeschreven worden bij verschillende stamboeken.
Achter de schermen wordt eraan gewerkt om McJonnas bij andere stamboeken goedgekeurd te krijgen.
Eind mei verwachten we nog een veulen van McJonnas en tevens hebben we de eerste merries al weer drachtig voor volgend jaar!

Larisse Stark-Engels

TB- wat..?

Mijn passie is me bezighouden met de fokkerij.
Ik kan urenlang achter de pc zitten om een bepaalde bloedlijn helemaal uit te pluizen. De meeste mensen zouden dat maar saai vinden, maar ik word er enthousiast van. Zeker als het gaat om vrij onbekende, veelal oude lijnen die niet erg bekend zijn. Samen met mijn voorliefde voor volbloedpaarden, maakt dat ik de zoektocht naar volbloedmerrielijnen geweldig vind.

Deze puzzel is echter wel een hele moeilijke. Want je zou denken dat dit eeuwenoude ras, vertegenwoordigd over de hele wereld, wel aardig wat aandacht krijgt, maar niets is minder waar.

De merrielijnen bij de volbloeden worden aangegeven door TB (Thoroughbred) en dan een nummer. Typ het eens in bij google, dan staat onze site 6 keer op de eerste pagina. Dat komt omdat mijn uitgebreide uitleg en zoektocht naar de fokkwaliteiten van de TB-5 TB-12 en TB-13 uitgebreid uitgelicht worden. Daar schiet ik verder niets mee op, want die tekst heb ik zelf geschreven en dus zal ik daar geen nieuwe informatie in kunnen vinden.

De diverse paardendatabase site’s hebben inmiddels een aardige collectie volbloedlijnen staan, maar dat is nog maar een klein begin. Ik kwam bij de Dalhoeve een Cremello hengst tegen Mc Jonnas. Een bijzondere hengst. Die volgens hun informatie uit de TB-77 komt. Dat is een lijn die ik nog niet eerder ben tegen gekomen en dus ben ik meteen gaan zoeken naar informatie over deze lijn. HorseTelex heeft hem niet staan en met allbreedpedigree kom ik ook niet verder aangezien een groot deel van zijn moederlijn onbekend is. Klopt, dit? of ontbreekt er gewoon informatie?

Maar goed, terug naar de eerste belangrijke pilaar in dit verhaal, de TB-77. Na langdurig zoeken kom ik niet veel verder dan de TB-74. Ook interessant om daar eens in te duiken maar dat is ook niet de lijn die ik nu zoek. Kortom deze zoektocht is pas begonnen. En hier zal ik ook zeker op terug komen.

Nu vraag je je misschien af waarom zou je die lijnen uitzoeken als je met warmbloed paarden fokt, in de spring en dressuurrichting?

Als ik deze vraag ga beantwoorden komt er eigenlijk gelijk een tweede artikel want het is nogal een verhaal. Een tipje van de sluier dan maar?

Oké, bewezen hengsten, bewezen merrielijnen, grote namen internationale faam…..
Dat is wat de meeste pedigree’s populair maakt, bewezen lijnen en informatie. Dat is waar men achteraan loopt. Maar de cirkel wordt kleiner, de spoeling dunner. Een probleem van nu of pas over vele jaren? Vragen die later aanbod zullen komen net als hun antwoorden volgens mijn visie. Vernieuwing nodig? Ja, maar brrrrr….. dat is eng, of toch niet???? Volgende maand de antwoorden, en natuurlijk vele nieuwe vragen….

Larisse Stark-Engels

Succes te koop! Uhm… opvolging gezocht?

Het zal niemand ontgaan zijn: Nederland doet weer waar ze goed in is, nl. goede paarden fokken en verkopen. De afgelopen tijd gingen er veel goede en veelal toppaarden de grens over. Op zich is dat niet opvallend, want Nederland is nu eenmaal een handelsland en je kan niet alles aanhouden, zeker niet als het grote geld lokt en de rekeningen binnenstromen. Dit alles is op zich niet nieuw. Wel opvallend is de nieuwe ontwikkeling rond de sport en dus de paarden.

Afgelopen tijd verloor Nederland Totilas en zo zie je maar weer:succes is zeker wél te koop. Misschien is het niet gemakkelijk om eenpaard van een andere ruiter over te nemen, maar het kan. Iedereen is er al van overtuigd dat de komende kampioenschappen, Europees en Olympisch voor de dressuur aan de neus van de Nederland voorbij zal gaan. Totilas als individu is de torenhoge favoriet en ook met een andere ruiter op zijn rug verwacht niemand van hem te kunnen winnen.

Tja, zo sta je aan de absolute top en zo moeten we met z’n allen een forse stap terugzetten. Het heeft iedereen pijn gedaan deze tophengst te zien vertrekken en extra pijnlijk is het dat hij naar het altijd met Nederland concurrerende Duitsland gaat. Maar goed, succes heeft zijn prijs dat is hiermee wel gebleken. Helaas gaat het grote geld weer vóór de sport en de eer.

Wat ik als interessant gevolg zie is dat Nederland op deze pijnlijke gebeurtenis op een bijzondere manier reageert, niet eerder zag ik dit op zo’n schaal gebeuren, Nederland koopt toppaarden terug!!! Kijk naar Anky van Grunvsen, zij koopt in samenwerking met een aantal andere grote investeerders IPS Upido. Een paard wat klaar is voor het grote werk, en ook in springland zien we dit gebeuren. Verloren we de afgelopen tijd toppers als Rubert R, Tomboy en Okidoki, nu kopen Nederlandse investeerders paarden als Vigaro,nu bekend als Eurocommerce Vigaro, een paard wat klaar is voor de top. Maar ook Verdi die heel goed begint mee te draaien op het hoge niveau, wordt aangekocht door Nederlandse investeerders net als HBC Tamino die al gerenommeerd is op het hoogste niveau. Voor zover ik weet is dit op deze schaal nog niet eerder voorgekomen in Nederland. We hebben natuurlijk een naam hoog te houden, maar dat redt je niet alleen met het fokken van goede paarden, we zullen met z’n allen goed mee moeten draaien in de topsport. En daar heb je nu eenmaal echt goede paarden voor nodig. Na, wat het leek, een leegloop te zijn, koopt Nederland weer eens in, om zo zijn positie te kunnen versterken en hopelijk terug te winnen én behouden…..

Larisse Stark-Engels

Voorjaar voor de deur: De zoektocht naar de juiste.

Voor elke fokker begint een spannende tijd. Niet alleen duurt het niet lang meer voor de eerste veulens geboren zullen worden, ook de zoektocht naar nieuwe hengsten voor het komende seizoen is gestart. Ik vind dit altijd een spannende tijd.

Voor elke fokker begint een spannende tijd. Niet alleen duurt het niet lang meer voor de eerste veulens geboren zullen worden, ook de zoektocht naar nieuwe hengsten voor het komende seizoen is gestart. Ik vind dit altijd een spannende tijd. Het in de gaten houden van de websites van alle hengstenhouders om te kijken of de nieuwe collectie hengsten al online staat. En dan heb ik het niet alleen over de nieuwe lichting jonge hengsten, interessanter vind ik de vondst van toppers van toen, terug op Nederlandse bodem. De jonge hengsten krijgen altijd de aandacht, maar zo nu en dan wordt een topper van vroeger weer teruggehaald naar Nederland.

Zo kwam afgelopen jaar ook Sheraton terug van weggeweest en Marlon kwam ook terug. Ik was verrast met het vinden van Little Rock! Één van de eerste hengsten waar ik vroeger weg van was. Toen had ik er nog niet zoveel verstand van alsnu, maar wel altijd een haarscherp gevoel over wat me aanstond en wat niet. Little Rock was zo\’n hengst waar mijn hart sneller van ging kloppen. Een wat brutale hengst met veel gummie, sterk, imposant en veel uitstraling. Ik vond hem enkele weken geleden terug op de site van Brinkman in Twello. De hengst is langere tijd in het buitenland geweest en heeft in zijn beginjaren in Nederland niet veel gedekt. De inmiddels wit geworden hengst is nu thuis en kan de Nederlandse fokkers weer van dienst zijn. Ik zou me graag bij het rijtje belangstellenden aansluiten. Het zal mij benieuwen hoe de fokkers op zijn thuiskomst zullen reageren. Wat mij betreft zeker een hengst die alle aandacht verdiend!

IPS Upido visie of geluksvogel?

Het zal niemand zijn ontgaan. Anky heeft een nieuw paard? Gaat hij en zij de hooggespannen verwachting waarmaken? Word dit het nieuwe toppaard waarmee Anky wederom de wereld bewijst de beste te zijn? Het zou zomaar kunnen. Niemand kent dit paard goed. Op 1,5 jarige leeftijd verliet hij Nederland al en nu als opkomende ster is hij terug met voet op geboortegrond.

Als je de video’s op internet bekijkt, zie je meteen dat qua gangwerk en exterieur dit paard op het lijf van Anky geschreven staat. Natuurlijk moet het ook allemaal weer waargemaakt gaan worden en zullen ze de weg naar een eenheid moeten bewandelen, stap voor stap zoals je dat bij elk paard moet doen. Maar van beide kanten hebben ze alles mee, nu nog dat samen krijgen in een in een spectaculaire vorm die eenheid van mens en paard.

Als je naar de bewegingen van IPS Upido kijkt op de video’s dan zie je een paard met een sterk achterbeengebruik, een prachtige voorbeen. De punt van zijn voorvoet wijst zo mooi schuin naar beneden terwijl hij hem vast lijkt te houden in de lucht tot op het laatste moment, een vertraagde ballerina die spelenderwijs haar magie loslaat op het lijf.

In mijn ogen lijkt IPS Upido alles mee te hebben uit te groeien tot een wereldpaard. Wat mij persoonlijk daarbij extra aanspreekt is het interessante feit dat zijn afstamming niet geheel voor de hand ligt. Nou ja, op een rij Ferro, de wat minder bekende hengst Amethyst ( voor een dressuurpaard) en vervolgens de bewezen Pretendent, toch ook een ondergeschoven kindje in de dressuurwereld, lijkt niet helemaal uit de lucht te zijn gegrepen. Maar toch, als je de moederlijn zo eens rustig bekijkt dan kan het niet anders dan dat je ziet dat deze lijn terug gaat op een heel aantal tuigpaarden. Paarden van de oudere stempel. En terwijl dat vele mensen schrik zou aanjagen, moet ik toch bekennen een glimlach op mijn gezicht te hebben. Juist die eigenschappen uit deze herkomst kunnen bijdragen aan het type paard waar men nu naarstig naar zoekt. Misschien maar eens beter dat zo’n herkomst weer eens boven komt drijven!

Zo zie je maar weer dat niet de beste sportpaarden altijd maar uit een bewezen toplijn komen. Met klinkende namen, grootste keuringsresultaten en predicaten. Soms komt een echte “grote”gewoon uit eenweinig zeggende lijn. En het resultaat voor de fokker van IPS Upido? Visie of geluksvogel? Ieder zijn idee, ieder zijn gevoel!

Larisse Stark-Engels

Totoche du Banney: Grootvererver buiten spotlights

De Selle Francais hengst Totoche du Banney is voor velen een onbekende naam, alhoewel hij steeds meer bekendheid begint te krijgen buiten de landsgrenzen van Frankrijk.

foto totoche du banneyTotoche du Banney werd gefokt door de schoonvader van Mr. Delforge, eigenaar van Haras du Banney te Luxeuil lès Bains in Frankrijk. Deze mijnheer Gabillot was een fokker in hart en nieren. En Totoche was een hengst naar zijn hart. Hij had een ongelooflijke klik met de jonge hengst en kon hem om die reden dan ook niet verkopen. Totoche liep succesvol zijn verrichtingen bij het Haras Nationaux en werd thuis ingezet voor de fokkerij en de sport. In de regio waar hij staat, de Haut Saone, zijn niet veel fokkers en om een hengst hier aan het dekken te krijgen is dan ook geen gemakkelijke opgave. Toch dekte Totoche redelijk goed, zo’n 60 a 70 merries per jaar.

Hij werd voor de sport opgeleid door niemand minder dan de grote Franse topruiter Eric Navet. Hij en de eigenaren van Totoche waren dol enthousiast over de hengst. “Totoche liet zich altijd heel fijn rijden. Hij was heet genoeg voor het grote werk, maar toch simpel te rijden. In het parcours was hij ook heel makkelijk en licht in de mond. Hij dacht altijd met je mee, aldus Mr. Delforge”. Zijn techniek op de sprong is altijd magnifiek geweest, hij ging vanzelf zitten voor de sprong en basculeerde fenomenaal. Aan vermogen ook geen tekort en zo liep Totoche al heel snel op 1.45 mtr. niveau in Frankrijk.

Zijn ruiter, Eric Navet, had grote verwachtingen van deze hengst, maar helaas gooide een blessure roet in het eten en was zijn toekomst als Internationale Grand-Prix hengst voorbij. Gelukkig herstelde Totoche goed, en ook al was het hoogste niveau niet meer verantwoord, toch presteerde hij nog heel goed op 1,40 en 1,45 mtr. Niveau.

Ook in de fokkerij wist Totoche te overtuigen. Al bediende hij niet altijd de beste merries, hij bracht steevast nakomelingen met een groot potentieel aan springaanleg. Zeker met hoger in het bloed staande merries bracht Totoche veletoppaarden. Ook werden er meer dan 10 zonen goedgekeurd in Frankrijk.

Totoche du Banney bracht een heel aantal nakomelingen die op internationaal niveau opvallend presteerden en veelal voor hoge bedragen verkocht zijn naar het buitenland. Maar ook een aantal goedgekeurde hengsten zoals de SF goedgekeurde Charly du Banney, deze hengst bracht o.a. het internationale springpaard Levantos. Andere directe goedgekeurde zonen van Totoche zijn Ector du Banney, Osiris de Rochetaille, Genial du Banney en Elcosto du Banney die de Internationaal 1,50 mtr springende Kirsch du Banney voortbracht.

Ook via de moederzijde heeft Totoche du Banney verschillende goedgekeurde hengsten voortgebracht zoals: Diamant de Semilly zoon Pacific des Essarts en Apache d’Adriers zoon Louksor d’Tourelle.

Verder bracht Totoche tal van opvallende springpaarden zoals de merrie Cybele des Essarts die nationaal Grand- Prix sprong en de moeder is van de SF goedgekeurde hengst Pacific des Essarts. Alsmede het internationale springpaard Kanouk des Essarts. Andere Grand- Prix presterende nakomelingen van Totoche zijn oa. Helios du banney, Ideale de Bougnon (1,50 mtr.) en Maxime du Morillon.
Ook opvallend zijn de nakomelingen van Totoche die uit volbloed moeders komen.
Een combinatie die zeer lonend blijkt te zijn gezien het feit dat bijv. Impatiens du Pre, die internationaal 1,50 mtr. liep, uit een volle volbloed moeder afstamt. Net als Kerry du Bedon die ook internationaal 1,50 mtr. liep en uit een volbloed moeder stamt.
De afgelopen jaren is Totoche uitgegroeid tot een grootheid in Frankrijk. Hij wordt veel vergeleken met de zijn bijna halfbroer de wereldbekende hengst Narcos II ( v. Fair Play III x Tanael x Foudroyant xx. Totoche du Banney stamt af van Grand Veneur x Fair Play III x Foudroyant xx.

De moeder van Narcos II is Gemini die op haar beurt een dochter is van Il Peut Bergere. Deze Il Peut Bergere is ook de moeder van Lisbeth, en zij is de moeder van Totoche. Beide hengsten zijn dus heel nauw verwant aan elkaar en komen daardoor beide uit SF merrie 39. Niet gek dat beide hengsten met elkaar vergeleken worden. Enig verschil? Jazeker, want Narcos II kreeg heel veel merries te bedienen omdat hij in Normandië, het paardenmekka van Frankrijk, stond en Totoche aan de andere kant van Frankrijk in de Haut Saône waar weinig paardenaktiviteiten zijn. Verschil in kwaliteit is er zeker niet.

Totoche vererft super sportpaarden met een ongelooflijke techniek en karakter. Een werkelijke topvererver. Zelf heeft de huidige eigenaar van Haras du Banney, schoonzoon Mr. Delforge, 13 fokmerries staan waarvan er 9 afstammen van Totoche.

Met deze merries en hun nafok behaalde men talloze topprestaties en ze worden over de hele wereld goed verkocht. De fokkerij van du Banney is groot geworden door één hengst: Totoche Du Banney!

Sinds 2007 is de grote voshengst met pension, hij loopt bij een plaatselijke boer in de wei te genieten van zijn oude dag. Maar voor de fokkers is er nog volop kans om over zijn succesvolle genen te beschikken, want er is nog een aardige voorraad diepvriessperma van hem beschikbaar!

Wij maakten zelf twee keer gebruik van Totoche du Banney. Resultaten waren Riannin Mansolein, haar verhaal verderop in dit magazine, en True Romance Mansolein. Zij staat nog bij ons op stal, maar is verkocht naar Italië.

Larisse Stark-Engels

Nutteloze jonge toppaarden?

Een gevoelig onderwerp, bekend bij wellicht ook onze mede-fokkers van goede wedstrijdpaarden. Hoe frustrerend is het voor een fokker als je een stal vol hebt staan met goede paarden, misschien een topper, een subtopper of gewoon een heel goed en fijn wedstrijdpaard en toch blijft hij staan, soms onbeleerd of alleen zadelmak gemaakt door omstandigheden. De tijd verstrijkt, er kan niet mee worden gewerkt of laten zien wat hij kan, want er is geen ruiter voorhanden die hem rijdt en uitbrengt. Je kunt hem dus niet onder de aandacht brengen of verkopen.

Zo blijft een jong paard van wie je goede verwachtingen hebt staan zonder die verwachtingen waar te kunnen maken. Doodzonde! Dan denk ik: is dit een probleem omdat ik niet wil of kan verkopen en toch blijf fokken? En/ of waarom zijn er geen mogelijkheden voor fokkers om hun paarden te laten rijden door een goede ruiter? Ja, die zijn er wel maar daarvoor moet je diep in de buidel tasten en die is van de gemiddelde fokker meestal bodemloos of zelf helemaal niet aanwezig!

Dus, wat dan? Zonde van de paarden en de moeite om een goed paard te fokken. De roep van alle kanten gaat over het vinden van goede paarden en er wordt ook volop gezocht, maar dat is in het segment van jonge paarden die al super gepresteerd hebben in de jonge-paarden competities, meestal in eigendom van een welvarend persoon of die enkele fokker die wel wat te besteden heeft. Dan wordt er gezegd dat er te weinig goede paarden in Nederland zijn of dat alle goede naar het buitenland vertrekken. Maar vergeten wordt hoeveel van die mogelijk heel goede paarden gewoon bij je buurman in de tuin staan, zonder dat iemand het weet omdat niemand ze naar behoren opleiden kan.

Ik vraag me af waarom alle investeringen van de kant van de fokker moeten komen. Waarom zijn er zo weinig tot geen mogelijkheden vanuit de ruiters bijv.
Stel nu dat er een mogelijkheid zou zijn je veelbelovende jonge paard bij een goede ruiter te zetten (dat hoeft niet gelijk een chique topruiter te zijn uit het hoge segment), die onder goede afspraken een paard een tijdje in opleiding neemt om eens te kijken wat het voor mogelijkheden heeft. Dan komt er wel wat om de hoek kijken, de ruiter moet het paard immers bij hem op stal hebben, het paard moet gevoerd en verzorgt dit kost tijd en dus geld, en ja de ruiter moet er ook mee aan het werk dus dat kost ook weer tijd en geld. Dus moet er betaald worden…… door de fokker.

Begrijpelijk aan de ene kant, iedereen heeft kosten en moet ook zijn boterham verdienen en daar is ook niets op tegen. Maar die fokker dan?
Die blijft over het algemeen zitten met torenhoge kosten en geen tot weinig winst. Hooguit een lintje en de eer als je er in slaagt na jarenlang investeren één paard uit je stal te zien presteren omdat die door de juiste ruiter, met de juiste klik, onder de juiste omstandigheden in the picture loopt.
Is dat een eerlijke verdeling? Lijkt me niet. Het grote geld gaat naar anderen, niet naar de vaak kleine fokker met zijn durf, moed en passie. Dan komt die fokker wel zijdelings in de belangstelling, waardoor je je andere fokprodukten makkelijker kunt verkopen, maar het kan ook vele jaren duren en tot die tijd moet je wel kunnen blijven draaien.

Waar kan de oplossing voor dit alles liggen? Misschien een samenwerkingsverband tussen fokker, ruiters/amazones en andere belanghebbenden? We bársten van de kwaliteit als Nederlandse (en Nederlandse in het buitenland werkende) fokkers.
Wij Nederlanders staan niet voor niets zo hoog op de wereldlijst van superpresterende paarden en hun ruiters!
Passie, durf, nieuwe wegen zoeken, dát zijn de sleutelwoorden voor nog meer prestatie! Was Totilas ook niet een heel gewoon paard, totdat hij
zijn ruiter vond? De stallen staan vol Totilassen en Okidoki’s, voor wie zoekt, voor wie durft…!

Dus: wat gaan we met zijn allen
hier aan doen?!

Larisse Stark-Engels

Veulens 2010 gespeend

Het zomerseizoen is voorbij en de herfst is in volle gang. Buiten is het prachtig met de bossen in alle kleuren, de nevels over de landen ’s morgensvroeg en de heuvels en bergen in de verte geheimzinnig in mistvlagen gehuld. Het is stiller buiten op het erf, veel zomergasten, zowel mensen als vogels, zijn vertrokken. De laatste rozen bloeien en de eerste nachtvorsten kleuren de spinnenwebben wit. Al oogt het gras nog groen, het land wordt te nat en de klei te zwaar. Het wordt tijd, tijd voor de paarden om naar binnen te gaan. Maar eerst zijn de veulentjes aan de beurt ……

nullDe stallen zijn in orde gemaakt en allerlei kleine aanpassingen gedaan: ze kunnen naar binnen! Tijd van het jaar om de veulens af te spenen. In het begin kozen we ervoor dit geleidelijk te doen door de veulens eerst een paar uur te scheiden van de merries is het land er naast. Inmiddels zijn we over gegaan op het in één keer afspenen. De veulens worden, begeleid door hun moeder, in de grote loopstal gezet en vervolgens gaat de merrie weer mee naar buiten en terug naar stal. Indien nodig geven we wie daar behoefte aan heeft, een paar druppeltjes Rescue. De merries blijven twee dagen op stal tot ze aan de nieuwe omstandigheid gewend zijn en we een goede contrôle hebben kunnen houden op het opdrogen van de melk en de conditie nullvan de uier. Het eerst uur na het spenen is het vaak druk met het roepen van de merries naar hun veulens en vise versa, maar daarna wordt het al snel rustig. De ex-veulenmerries krijgen die dagen extra aandacht in de vorm van praten en knuffelen en na een paar dagen staan de merries overdag weer lekker buiten en zijn de veulens aan het wennen aan het leven zonder hun moeder.

De tweede dag zijn ze al een stuk rustiger en zoeken ze steun bij elkaar. Ze krijgen onbeperkt hooi en we gaan regelmatig naar ze toe om even bij ze te kijken en ze te knuffelen en met ze te praten. Zeker nu is de band die ze opbouwen met de mens extra belangrijk. Het is afspenen is een spannende gebeurtenis in het veulenleven en dan is het goed dat ze leren en merken dat de mens er voor ze is om ze gerust te stellen. De band die wij met onze veulens hebben is altijd goed en in deze periode wordt die nog versterkt. Elk jaar weer als ze in de grote loopstal staan is het mooi om te zien hoe ze van veulen af langzaam steeds volwassener worden en opeens lijkt het wel, echt paard gaan worden. Het is toch een ander plaatje, een merrie bij zijn moeder, of apart bij leeftijdsgenoten. Snel zijn ze al bezig de onderlinge rangorde te bepalen, die overigens zelden direct vastligt maar wisselt met het opgroeien en de karaktervorming.

De persoonlijkheid van ieder veulen komt duidelijker naar voren en nu kan je al de eerste indrukken opdoen van hoe het veulen als volwassen paard om zal gaan met vreemde situaties, mensen en gebeurtenissen. Extra belangrijk dus om nu goed naar ze te kijken! En vooral heel erg leuk!

Larisse Engels

Wereldwijde open database

Sinds ik in 2002 een KWPN merrie kocht zonder papieren ben ik naarstig opzoek geweest naar haar mogelijke afstamming. Een zoektocht naar een naald in een hooiberg, want de afstamming van een paard achterhalen is soms onmogelijk. Met verbazing moest ik steeds weer constateren dat de stamboeken geen open beleid hebben voor de gegevens van de bij hun geregistreerde paarden.

Sinds ik in 2002 een KWPN merrie kocht zonder papieren ben ik naarstig opzoek geweest naar haar mogelijke afstamming. Een zoektocht naar een naald in een hooiberg, want de afstamming van een paard achterhalen is soms onmogelijk. Met verbazing moest ik steeds weer constateren dat de stamboeken geen open beleid hebben voor de gegevens van de bij hun geregistreerde paarden.

Vreemd naar mijn mening, want je bent lid en zoekt belangrijke informatie maar niemand kan je helpen. Tja, wordt er gezegd, dan heb ik de naam van een van de ouders nodig, ja was mijn antwoord als ik die had zou ik geen contact met u opnemen.

Waarom is er niet een wereldwijde toegankelijke database?

En heb je dan een hengst gevonden die veel op je paard lijkt en nakomelingen brengt die veel gelijkenissen vertonen met jouw paard, dan nog kan je niet bij de stamboeken terecht want er staat in de pc niets over mogelijke aftekeningen of andere herkenningspunten, terwijl dat toch wel in de paspoorten hoort te staan.

Dan kan het zomaar zo zijn dat je de vader van je paard hebt gevonden, zonder dat je het feitelijk te weten komt.

Via DNA testen raak je alleen maar veel geld kwijt.
Naast dit gegeven is er een ander belangrijk punt dat voor de fokkerij van groot belang is namelijk de belangen van correcte nakomeling- en stam informatie. Deze informatie zit kant en klaar bij de stamboeken in de pc, maar is niet makkelijk verkrijgbaar en zeker niet erg toegankelijk.

Gelukkig hebben we de geweldige site van Horse Telex wat een bron van informatie is. Klein nadeel hierbij is dat de informatie van de stamboeken uit hun database ontbreken. En dat is natuurlijk erg jammer, want zo krijg je net niet dat complete plaatje. Goed is dat er op Horse Telex door iedereen een paard toegevoegd kan worden en dat de gegevens aangepast kunnen worden. Nadeel hiervan is dat de gegevens niet altijd helemaal kloppen. Maar goed je komt in elk geval een heel eind.

Waar ik echt blij van zou worden is als de stamboeken het voorbeeld van Horse Telex zouden volgen. Wat ontbreekt is een wereldwijde toegankelijke site waar iedereen, en dus ook de stamboeken!, hun informatie opplaatsen.

Wellicht in een vorm van informatie die niet aan te passen is voor mensen van buitenaf, maar wel door iedereen op elk moment bekeken kan worden. Dan kan iedereen vrij deze informatie nazoeken en de kennis hiervan gebruiken. Dit zou DE oplossing zijn voor mensen die de afstamming van een paard zoeken of deze informatie zouden willen gebruiken voor de fokkerij.

Je zou zeggen dat iedereen daar baat bij heeft, en voor de stamboeken zou het wellicht nog een ander voordeel met zich meebrengen, namelijk één of meerdere personeelsleden minder in dienst hebben, wat voor de jaarlijkse begroting ook weer zijn voordelen heeft…..

Larisse Engels

Het rijden van de travers

Hoe rijd je een travers, wat is de bedoeling ervan en wat kunnen we ermee? Allemaal vragen die ik wil beantwoorden in deze editie van de digitale rijles! Eerste belangrijke punt is dat je voor het rijden van een travers de volgende dingen goed onder de knie moet hebben. Je paard moet geheel op eigen benen en met een goede aanleuning constant zijn.

Eerste belangrijke punt is dat je voor het rijden van een travers de volgende dingen goed onder de knie moet hebben. Je paard moet geheel op eigen benen en met een goede aanleuning constant zijn.

Voorbereidingen op deze oefeningen zijn het kunnen rijden van bijv. wijken en schouderbinnewaarts. Zoals bij alles wat je doet tijdens het zitten op een paard is je eigen lichaamsgebruik van het grootste belang voor de inwerking op je paard en dus begint ook de travers bij je eigen lijf. Niet alleen de been‐ en teugelhulpen die je geeft.

Bedenk wat travers eigenlijk is:

Travers is een oefening op 2 hoefslagen met 4 sporen.
Dat wil zeggen dat wanneer je achter het paard staat je steeds duidelijk alle vier de benen kunt zien.

Het paard gaat licht gebogen om het binnenbeen en kijkt in de richting waarin het gaat. De voorhand blijft hierbij op de hoefslag en de achterhand wordt naar binnen geplaatst.
Hierbij zullen de buitenbenen de binnenbenen kruisen en moeten beide achterbenen naar voren blijven grijpen en zich niet zijwaarts gaan bewegen.

Om de oefening uit te voeren gebruik je je lichaam op de volgende manier: je wilt dat je paard diagonaal loopt zoals hierboven beschreven is, dus heb je deze beweging ook nodig in je eigen lijf. Om de travers in te zetten gebruik je de stelling en buiging van het ‘rijden door de hoek’ of door een kleinere volte, vervolgens neem je deze stelling en buiging mee en behoud je dat op de volgende manier in je lijf; je neemt lichte stelling aan in je schouders hierdoor krijg je een hele lichte druk op je buitenteugel, let op: het paard mag hier niet zwaar op worden!
Met je binnenheup ga je wijken, dat wil zeggen: je zet het deurtje op je binnenheup open en drukt zo de achterhand van het paard, met lichte hulp van je buitenbeen, naar binnen toe.
Maar tegelijk wijk je met je buitenschouder, dat wil zeggen: je drukt de buitenschouder van het paard naar jouw buitenschouder toe, en zo voel je de diagonale werking in je lijf van de binnenkant, (je heup) en de beweging naar de buitenkant (je schouder).
Je schouderstelling houdt je paard tegen om naar binnen te komen en alleen te wijken; je schouder begrenst het paard dus.
Houd hierbij goed impuls naar voren toe. Door deze stelling zullen je benen al in de goede positie liggen. Komt je paard teveel met de neus naar binnen of buigt hij teveel in de hals?
Begrens dan je buitenschouder wat meer en vang eventueel wat op met je buitenhand.

Het rijden van travers is natuurlijk niet alleen een oefening voor de wedstrijdring.
Het maakt je paard ook sterker in zijn dagelijkse leven.
Deze oefening kan dus ook ingezet worden voor de algemene training en het sterker maken van je paard.
Speel hier rustig mee maar let op dat je paard niet uit zichzelf deze houding aanneemt, blijf zelf rijden en ga er niet te veel op door. Als je recht de hoefslag volgt moet je paard ook recht gericht naar voren willen blijven lopen!

Veel succes en geniet ervan!

Larisse Engels